Kendini kıyaslamak hastalıktır…
Hem de ölümcül bir hastalık.
Ruhu öldüren bir hastalık.
Kendini kıyaslamak duygusal dayaktır.
Diğerlerinin hangi durumda, pozisyonda ve durumda olduğu neden insanları bu kadar çok ilgilendiriyor?
Neden insan bir diğer birini baz alıyor?
Haset, özenmek, imrenmek bunların hiçbirine dinimizde müsaade yok.
Sadece kişinin ilmine ve yaptığı güzellik hareketlerine imrenmeye müsaademiz var.
Haset, özenmek, imrenmek bolluk, rahmeti ve gelişimi tıkar.
“Diğerlerinde var bende de olsun” buna müsaademiz yok.
Dinimizin ideolojisini hayatımıza alsak bu nasıl olurdu?
Ezbere yaşadığımız dinimize esnek olsak, ideolojisini, psikolojisine özümsesek kime dönüştürdük?
Bu en uygun en aziz yoldan nasıl mümkün olur?
Kolaylıkla, keyifle nasıl öğreniriz?
Bir dine mensup olmayabilirsin lakin tüm kadim bilgiler bize birebir bilgiyi veriyor.
Diğerlerine benzemek, öbürleri üzere olmak için efor sarf etmek…
Bunu kişi neden yapar?
En büyük sebebi kabul görmektir.
Diğerlerine daha çok benzeyerek kabul görecektir.
Oysa farklılık hoştur.
Tabi bunda da dengeyi kaçırdığımızda bu da büyük bir hastalık.
Hayatına kararlar alırken ve seçim yaparken oburlarının ne yaptığına bakar mısın?
O vakit sen de bu hastalığın pençesindesindir.
Tabii kaçıncı evresinde olduğumuzu bilemeyiz.
Bazen de sıradan olmamak için başkalarına bakarız.
Diğerlerinin tam zıttı olmak için bunu yapmak da hastalıktır.
Bu hastalığın bir öteki versiyonudur.
Sıradan olmadığını ispatlamak için bazen de insan komik duruma düşebiliyor.
Bu bazen giyinişi, bazen takıları, bazen bakış açısı…
Farklı giyinmek, kişinin bir usulünün olması kusursuz bir şey.
Ancak kimilerinde çok ve gereksiz bir uğraş görürsün.
İşte bu hastalığın bir diğer versiyonunu kişi yaşıyor demektir.
Bazen insan öbürleri üzere olmamak için tam zıttı olur.
Sıra dışı olabilmek için başkalarına bakarak çok efor sarf eden insan da sömürülmeye meyillidir.
Sadece tam aksini yapabilmek için kendini kullandırır.
Başka biri üzere olmak zorundalığından hür kalsak kime dönüşürdük?
Aslında bunu kısmen hepimiz yapıyoruz.
Aşırı marjinal olan da…
Diğerleri üzere olmaya çok çabalayan da…
Peki bir antrenmanla bundan arınmaya ne dersin?
Belki de daha âlâ bir sen yaratmak için başkalarını baz alıyorsundur.
Ya da öbürleri üzere olmamak için onları baz alıyorsundur.
Diğerleri ile kendini kıyasladığında kendini durdur.
Diğerleri ile aile üyelerini kıyaslamaya başladığında kendini durdur.
Diğerlerinin kanıları ile kendi niyetlerini kıyaslamaya başladığında kendini durdur.
Diğerlerinin bakış açılarıyla kendi bakış açını kıyasladığında kendini durdur.
Herkes bir bakış açısı.
Kaç kişi var o kadar bakış açısı var.
Seninki de benimki de tam yanlışsız değil.
Diğerleri üzere olmayacak kadar eşsizsin.
Eşsiz yaratıldın.
Buna layık olmaya ne dersin?
Diğerleri üzere akademik başarın olmayabilir lakin yaratılışında, fıtratında ne ikramlar var bunu fark et.
Diğerlerinin yaptığı senin yapamadığın değerli değil değerli olan senin ne yapabildiğindir.
Ve şunu söylemek zorundayım yetenek diye bir şey yok.
Yetenek beyin tarafından geliştirilebilir.
Bilim bunu kanıtladığına nazaran neyi aşkla ve çokça yapıyorsan o bahiste yeteneklisin demektir.
Sadece olmayana değil olana gerçek yol al.
Kalbine sor.
Eşsizsin ve kendini onurlandır.
Her ruh farklı donanımlı ve üstün özelliklerle yaratıldı.
Kendi ruhuna sahip çık.
Ve kendine duygusal zorbalık yapmaktan vazgeç.
Ruhun çok pahalı.
Çünkü o kadar çok ruhun içinden bedenlenmiş şanslı ruhsun.
Ruh parçam…
Sevgiyle…
Sen acımadan öğren diye yazdım…
Dünyayı sevgi kurtaracak…
Bilin istedim.
Onedio okurlarım, bütüne katkı için ve şartsız sevgiyle…
Web