1898 yılında, Sir Flinder Petrie adlı bir bilim beşerinin keşfettiği Kahoun Papirüsü, 1862 yılında keşfedilen Smith Papirüsü ve 1873 yılında ortaya çıkarılan Ebers Papirüsü; Antik Mısır’daki gebelik, gebelik testleri, varisler ve idrar yolu hastalıklarına yönelik çeşitli bilgiler barındırıyordu.
Bu papirüslerden elde edilen bilgilere nazaran, gebe olduğundan şüphelenen bir bayan, her sabah biri buğday, oburu de arpa dolu olan iki torbayı idrarıyla sulamaktaymış. Tıpkı sistemi gebe olmayan bir öbür bayan da uyguluyormuş. Böylelikle bu süreçten sonra şayet hamile olduğundan şüphelenen bayanın suladığı torbalar, öbür bayana nazaran daha evvel çimlenirse gebe olduğundan şüphelenen bayanın gebe olduğu kesinleşiyormuş.
Şimdi sıkı durun, iki bayanın da sulamış olduğu buğday ve arpa torbaları tıpkı anda çimlenirse şayet hamileliğin olmadığı netleştirilmekteymiş.
Aslında bu uygulamadaki mantık; gebe olan bayanların, sabah yaptıkları idrarda fazlaca hormon olduğu için arpa ve buğday torbalarının, gebe olmayan bireylerin idrarlarına nazaran daha çabuk yeşerdiğinin ortaya koyulması. Haydi hazırsanız Antik Mısır’daki doğum denetim teknikleriyle ilgili daha değişik olan başka ayrıntılara geçelim.
Antik Mısır’da kullanılan bu usulle bebeğin cinsiyeti evvelden tespit bile edilebiliyordu. Şayet gebe bayanın, idrar yaptığı torbalardaki tohumlardan, buğdayların olduğu torba daha evvel filizlenirse bebeğin cinsiyeti erkek, arpa evvel filizlenirse bebeğin cinsiyeti kız olarak kabul ediliyordu. Hatta bu metodun doğruluğu, Prof. Dr. Julias Manger tarafından 1933 yılında laboratuvar ortamında test edilerek onaylanmıştır. Prof. Dr. Hulusi Köker de Antik Mısır’da uygulanan bu sistemin, bilimsel olarak doğruluğunu kabul ediyor ve hala bebeklerin cinsiyetinin belirlenmesinde tesirli olduğunu söylüyor.
Baktığımızda günümüzde kullanılmakta olan hamilelik testlerinin, bayanın idrarındaki hormon yoğunluğunun sayısına nazaran belirlenmek üzere tasarlandığını görürüz. Yani Antik Mısır’daki tekniğin, günümüz şartlarında daha çağdaş biçimde uygulandığını anlayabilirsiniz.
Duyunca ağzınızın açık kalacağı doğum denetim formüllerine ne demeli peki…
Antik Mısır’da bayanlar, kısır olup olmadıklarını tespit etmek için uterusa (rahim ağzı) gece uyumadan evvel sarımsak ve soğan yerleştirmekteydi. Bu sürecin akabinde bayanlar sabah uyandığı vakit, şayet genizlerinde sarımsak yahut soğan kokusu duyarlarsa gebe olabileceklerini anlarlardı. Ancak genizde koku duyulmuyorsa bayanların, tüpleri (kadınların hamilelik tüpleri) kapalı olduğu için hamile kalamayacakları anlaşılırdı.
Bir öbür formülde ise bayanların rahimlerinin içine paslanmayan metallerden, altın ve gümüş yüzükler koyularak gebelik önlenmekteydi. 1850 yılındaki kayıtlar, evvelden Mısır’da bir başka doğum denetim usulü olarak bal, akasya meyvesi ve akasya yaprağı karışımının kullanıldığını gösteriyor. Bu karışım, büsbütün bir sperm öldürücü olması için hazırlanarak bir pamuğa yahut tiftiğe (yünden yapılmış olan malzeme) batırılarak seks öncesi vajinaya yerleştirilmekteydi.
Eski Mısırlıların kullandığı şaşırtan bir başka doğum denetim formülü ise timsah gübresinin de dahil edildiği bir karışımı vajinaya sürmeleriydi. Hayvan dışkısının, tarihte genel olarak Doğu medeniyetlerinde doğum denetimi için kullanıldığı bilgisini de vermeden geçmeyelim. Hatta Hindistan ve Orta Doğu’da da hamileliği önlemek için fil dışkısı kullanılmamasına bu nedenle şaşırmamalı.
Size şaşırtan bir bilgi daha verelim: Söylentilere nazaran, Kleopatra (MÖ 69-30), vibratörü kullanan birinci kişidir.
Kleopatra’nın, bir kabağın içini boşaltıp onu arılarla doldurarak, oluşan titreşim sayesinde kendini tatmin ettiği düşünülüyor. Ne ilginç değil mi?
Kaynaklar: The Maudern, Arkeoloji ve Sanat Yayınları, Health Insights
